همه ما شنیده‌ایم که در لیست مشخصات یک کشنده یا یک کامیون اصطلاح چهار در دو، شش‌درچهار یا هشت در چهار و غیره استفاده می‌شود. از این عبارات برای بیان نحوه پیکربندی محورهای کشنده استفاده می‌شود که عدد اول بیانگر تعداد نقاطی است که آن کشنده با زمین تماس دارد یا به‌عبارت‌دیگر تعداد جای چرغ در کشنده است. یعنی یک کشنده چهار در دو در واقع در چهار نقطه با زمان تماس دارد یا چهار محل برای نصب چرخ دارد. عدد دوم نیز بیانگر تعداد محل‌هایی است که کشنده در آنها نیرو وارد می‌کند. به طور مثال یک کشنده چهار در دو دارای چهار نقطه اتصال با زمین است که در دونقطه از این چهار نقطه نیرو وارد می‌کند. می‌دانیم که کشنده‌های چهار در دو، تک دیفرانسیل هستند و به همین دلیل نیروی موتور به دو جای چرخ از چهار جای چرخ منتقل می‌شود. به‌این‌ترتیب می‌توان این مثال را به بقیه پیکربندی‌ها نیز تعمیم داد. به طور مثال یک کشنده شش‌درچهار که در کشور ما نیز بسیار رایج بود را در نظر بگیرید که دارای دو دیفرانسیل است و نیروی موتور به چهار جای چرخ یا چهار نقطه اتصال کامیون با زمین منتقل می‌شود. درحالی‌که چنین کشنده در شش نقطه با زمین اتصال برقرار کرده است یا شش محل برای نصب چرخ دارد. حال چه برای نصب یک تک‌چرخ و چه برای نصب دوچرخ از آن محل استفاده کنیم؛ بنابراین کشنده دارای شش محل اتصال با زمین است که در چهار محل از این شش محل نیروی موتور اعمال می‌شود. پس کشنده را از نظر پیکربندی محور شش‌درچهار می‌نامیم.